اوره urea

اوره urea را از ما بخواهید.

اوره یا کاربامید یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی CO(NH₂)₂ است.

اوره نخست به صورت آمونیاک بوده که از تجزیه آمینواسید ها ساخته شده بوده آمونیاک به دلیل سمیت زیاد برای بدن مضر است .پس آمونیاک ها در کبد با دی اکسید کربن (توسط یاخته های کبد ایجاد شده) واکنش نشان میدهد و به اوره تبدیل میشود. این عمل باعث کم شدن سمیت آن می شود .

بدن آن را بتواند در خود نگه دارد و در کلیه توسط نفرون ها دفع می شود. اوره در متابولیسم ترکیبات حاوی نیتروژن در بدن حیوانات نقش مهمی ایفا می‌کند . در عین حال ماده اصلی حاوی نیتروژن، در ادرار پستانداران به‌شمار می‌آید. این ترکیب سخت، بی‌رنگ، بی‌بو (گر چه آمونیاکی که در حضور آب از آن حاصل می‌شود. شامل بخار آب موجود در هوا نیز است، دارای بوی تندی است. نه اسیدی است و نه قلیایی، بسیار محلول در آب و نسبتاً غیر سمی است، از اوره به صورت گسترده‌ای در کودهای شیمیایی به عنوان یک منبع غنی و مناسب نیتروژن استفاده می‌شود.

اوره urea همچنین یکی از مواد اولیهٔ مهم در صنایع شیمیایی است. سنتز و به وجود آوردن این ترکیب آلی از یک پیش ساز غیرآلی یا معدنی، توسط فریدریش وهلر در سال ۱۸۲۸، نقطهٔ عطف بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت دانش شیمی محسوب می‌شود.

کلمات اوره و کاربامید، همچنین برای نامیدن یک طبقه خاص از مواد و ترکیبات شیمیایی که در همان گروه عملکردی مشترک هستند نیز به کار می‌رود. بدین معنا که یک گروه کربونیل به دو آمین آلی باقی‌مانده متصل شده‌است. به عنوان مثال در این مورد می‌توان به کاربامید پراکساید، آلانتوئین و هیدانتوئین اشاره نمود. اوره‌ها وابستگی نزدیکی با بیورت‌ها دارند و ساختمان شیمیایی آنها، مربوط و مرتبط با ساختارآمیدها amides، کاربامات‌ها، دی ایمیدها، کاربودیمیدها و تیوکاربامیدها است.