ورق‌های ویژه ساخت لوله، به تناسب کاربرد نهایی آن¬ ها با انواع آسیب¬ های شیمیایی و مکانیکی مواجه می¬ باشند. این آسیب‌ها به عوامل محیطی و اقلیمی، شرایط پیش¬بینی نشده و شرایط مهندسی طراحی نظیر فشارهای بالا، درجه حرارت‌های بالا و پایین و تماس با محیط¬ های خورنده در داخل و خارج لوله مرتبط می‌باشند. لوله‌های درزجوش مارپیچی، از جمله تکنولوژی‌های مطرح در این زمینه می‌باشد که در زیر توضیحاتی راجع به ویژگی‌ها و مزایای آن ارائه شده است: فرآیند ساخت لوله درز¬جوش مارپیچی یک فرآیند انعطاف¬پذیر است. بدین معنی که با استفاده از ورقی با پهنای ثابت، می ¬توان لوله ¬هایی با قطرهای متفاوت ساخت و یا با استفاده از ورق‌هایی با پهنای مختلف، لوله‌هایی با قطر یکسان و برابر تولید نمود. در حالی که نیازی برای به‌کارگیری از ابزارهای شکل¬ دهی اضافی وجود ندارد. علاوه براین، با افزایش زاویه شکل¬ دهی، سرعت خروجی تولید لوله بیشتر می‌شود که اثر مهمی در اقتصادی‌بودن این فرآیند دارد. لوله ¬های درز¬جوش مارپیچی به علت امتداد و جهات مناسب نورد ورق و درز‌جوش آن نسبت به جهت تنش‌های اصلی، قابلیت تحمل تنش‌های زیادی را دارند. این نوع لوله¬ ها مشخصات مطلوب و مورد نیاز مشتری را از برخی لحاظ بهتر از لوله¬ های درز¬جوش طولی تامین می¬ کنند، لذا کاربرد گسترده¬ ای در سطح دنیا برای انتقال سیالات دارند.

کاربرد لوله اسپیرال
این لوله ها عموما جهت مصارف آبرسانی و گازرسانی با استانداردهای مختص همان سیال تولید میگردد. لوله های اسپیرال فولادی در شاخه های ۶ الی ۱۲ متری و در ضخامتهای تعریف شده برای هر سایز جهت مصارف ذکر شده استفاده میگردد.

روش فرم دهی اسپیرال
تولید لوله به روش اسپیرال یکی دیگر از روش های استاندارد تولید لوله در جهان است.
در این روش، ورق با گذشتن از یک سری غلتک ها با درزی حلزونی ( اسپیرال ) به شکل لوله در خواهد آمد . برخلاف لولۀ درز مستقیم که قطر لوله بستگی به پهنای ورق دارد، در این روش قطر لوله با تغییر زاویۀ تغذیۀ اولیۀ ورق تغییر خواهد نمود. با تغییر زاویۀ تغذیه، لوله با قطرهای مختلف تولید می شود، در حالی که در روش درز مستقیم باید کل قالب های خط تولید تعویض شوند. از این رو در روش اسپیرال، لوله با قطرهای مختلف را می توان با هزینۀ کمتری نسبت به درز مستقیم تولید کرد. لوله های اسپیرال به دو روش یک مرحله ای ودو مرحله ای تولید می شوند.